Modanın muazzam çevresel ayak izini yıllardır biliyoruz, ancak sorun ortadan kalkmıyor. İklim acil durumu haberlerde durmaksızın devam ediyor, ancak moda bir şekilde her zamanki gibi iş yapıyormuş gibi devam ediyor. Buzullar eridiğinde ve orman yangınları kızışırken, sürdürülebilirliğin insanların zihnindeki tek şey olacağını düşünürsünüz. Ama bir şekilde onun hakkında yeterince konuşmuyoruz ve konuştuğumuzda da yanlış yapıyoruz.
Sürdürülebilirlik gerçekten hiçbir şey ifade etmiyor ve bu büyük bir sorun. Şu anda kelime, temelde sözlükte marjinal bir gelişme olduğunu iddia eden her şeye atılıyor. Bu veya bu marka sürdürülebilir çünkü modaya uygun, tek sezonluk
t-shirtler yapmak için organik pamuk kullanıyor. Şu ya da bu ayakkabı sürdürülebilir çünkü tabanı, astarı ya da tutkalı hakkında hiçbir şey bilmesek de petrol bazlı sentetik derilerden yapılmış... Sürdürülebilirliğin ne olduğu ve ne olmadığı konusunda somut bir tanım olmadığı için , markalar yeşil yıkamadan çok kolay kurtulabilir. Hızlı moda perakendecileri, işletmeleri ucuz, tek kullanımlık kıyafetlerle dolu dağlar üzerine kurulmuş olsalar bile, sürdürülebilirlik hedeflerini taahhüt edebilirler.
Moda, karmaşık karbon emisyonları, su kullanımı, hammadde çıkarma, zararlı kimyasallar ve atık ağıyla ekosistemleri mahvediyor. Bu aynı zamanda kültürel bir sorundur - bu anlık tatmin ve yeniliğe olan hiç bitmeyen arzumuzla ilgilidir. Ama cehennem gibi bir problem karmaşasını tanımlamak için anlamsız bir kelime kullanıyoruz. Bu, tüketicilerin ağaçların odununu görmesini son derece zorlaştırır. Sektör profesyonellerinin bile kafası karışık.
Sürdürülebilirlik, pazarın büyüyen bir kesiminden yararlanmak isteyen markalar için isteğe bağlı bir bonus olan bir terimdir. Çevresel etkilerini iyileştirmek için çaba sarf etmeyen markalara, bunu yapanlarla aynı yayın süresi verilir.
Bunun değişmesi gerekiyor. Kurumsal sorumluluğu gündemin en üstüne taşımamız gerekiyor. Markaları sorumlu tutmalı ve daha iyisini yapmalarını talep etmeliyiz. Esas terimimiz olan "sürdürülebilirliği" emekliye ayırarak başlayabiliriz, böylece karşılaştığımız sorunların karmaşıklığını ve önemini gerçekten yansıtan daha incelikli bir sohbete geçebiliriz.
Ama sürdürülebilirlik hakkında konuşmuyorsak ne hakkında konuşmalıyız?
Vanessa Friedman'ın bu yılki Kopenhag Moda Zirvesi'nde önerdiği gibi, “sürdürülebilirliği” “sorumluluk” ile değiştirmek iyi bir başlangıç. “Sürdürülemez” bir iş, genel halk için ne ifade eder? Fazla değil. Ancak kimse insanların sorumsuz olduklarını düşünmelerini istemez. Daha da iyisi, sorumluluk gerçekten konunun inceliklerini açar. Hızlı moda yapmak için galon su ve böcek ilacı kullanarak bazı şekillerde sorumlu olabilirsiniz - mesela işçilerinize davranış şeklinizde - ama diğerlerinde sorumsuz olabilirsiniz.Terminolojiyi doğru anlamak birinci adımdır.
Virgil Abloh, Haziran ayındaki erkek giyim şovları sırasında Off-White'ın dördüncü görünümünde yeniden tasarlanmış bir geri dönüşüm sembolü olan “Plastic” ilkbahar / yaz 2019 koleksiyonunu sundu. Editörler şovun açık hava motiflerini (modeller çiçek tarlalarında yürüdüler) düşünürken, gösterinin basın açıklaması “toplumun genel olarak plastiği kötüye kullanması” üzerine kafa yordu. Off-White'ın ticari uygulamalarını kimse sorgulamıyor gibiydi.
Olması gerektiği gibi, gündemde sorumluluk olsaydı, bu bir PR felaketi olurdu. Ancak hiç kimse defilenin teması ile Off-White'ın şeffaf olmaması arasındaki çelişkileri fark etmemiş gibiydi. Bu, birden fazla tasarımcıyla ilgili. Virgil Abloh kişisel olarak buzulları eritmiyor ya da Amazon'u yakmıyor, ancak insanları sorumlu tutmazsak hiçbir yere varamayız. Moda basını öne çıkmalı ve olumlu değişime yön vermek için sahip olduğu gücü fark etmelidir. Birçok marka ve üretici, Kopenhag Moda Zirvesi'nin döngüsel ekonomiye olan 2018 taahhüdü gibi girişimler yoluyla daha iyisini yapma sözü verdi. Medya da aynı şeyi yapmalıdır.
Moda basını, kurumsal sorumluluk etrafındaki sohbeti canlandırarak ve onu ilişkilendirilebilir hale getirerek değişimi yönlendirmede büyük bir rol oynayabilir. Yöneticiler, tüketicinin sürdürülebilirlik talep etmediğini söylemeyi severler, ancak muğlak, aşırı kullanılan ve anlamsız terminolojiyle karıştırıldıklarında halk ne talep edeceklerini nasıl bilebilir? Gıda ve cilt bakımı söz konusu olduğunda tüketicilerin sahip olduğu gelişmişlik düzeyini yaratmayı hedeflemeliyiz. İnsanlar alkolün cildi kuruttuğunu bilirler, karbonhidratların yağ oluşturduğunu bilirler.
İnsanlara kıyafetlerine nasıl özen göstereceklerini ve geri dönüştürülmelerini nasıl sağlayacaklarını öğretmeliyiz. Hangi ürünlerin sorumlu bir şekilde ve neden üretildiği konusunda bilinçlenmeliyiz.
Basının da sektör üzerindeki etkisinden yararlanmaya ihtiyacı var. Markalar, bir tasarımcının ilham kaynağı, kırmızı halı görünümü veya bir kampanya çekenler söz konusu olduğunda açılmayı sever, ancak iş uygulamaları söz konusu olduğunda sessizdir. Bunun değişmesi gerekiyor.
Süslü yeni kampanyanız hakkında konuşacaksak, bize pamuğunuzun nereden geldiğini söylemeniz gerekir.
Haber odalarına sorumlu üretimin giriş ve çıkışları, şeffaflığın önemi ve yeşil yıkamanın nasıl tespit edileceği gösterilmelidir. Editörler, örnek olarak, fiziksel defile davetlerini reddederek ve galerileri ziyaret ederken hileli ürünleri geri çevirerek liderlik etmelidir - kimsenin başka bir markalı kaleme veya USB belleğe ihtiyacı yoktur. Konu toplama gibi geliyor ama sektörde daha bilinçli bir kültüre doğru küçük bir adım.
Hepsinden daha zor olanı, basın tüketim alışkanlıklarımız hakkında zor sorular sormalıdır. Yeni kıyafetler satın almak bir yaşam tarzı değil, bir lüks ve sorumlu bir şekilde zevk alınmalıdır. Modaya uygun parçalar temel satın alımları değil, anlamsız zevklerdir.
Bilinçli tüketim konusunda tutkulu olan herkes, kapıyı açtıktan sonra kapatmayacağınızı söyleyecektir. Alışveriş alışkanlıklarınızın sonuçlarını gerçekten düşünmeye başlar başlamaz, geriye bakmazsınız. Buradaki değerlerde gerçek bir değişim için muazzam bir potansiyel var. Sadece sohbete hak ettiği saygıyı vermemiz gerekiyor.
Moda endüstrisinin hayatta kalmasından bahsettiğimizi söylemek melodramatik olmaz. Moda basını, tüketici kültürünün ön saflarında yer alan konumuyla birlikte gelen hem sorumluluğu hem de fırsatı kabul ederse, geleceğe doğru cesur bir adım atabilir. Bir yandan, su kaynaklarını kirleten, ormancılığı yok eden ve atmosfere karbon pompalayan bir endüstrinin amigolarıyız. Ancak diğer yandan, değişimi daha iyi hale getirecek güce sahibiz.
İnsanlar dinleyecek, sadece doğru dili konuşmamız gerekiyor.
Kaynaklar: